Nadleśnictwo Krucz wraz z siedmioma nadleśnictwami Karwin, Międzychód,Skwierzyna, Oborniki, Potrzebowice, Sieraków i Wronki wchodzi w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego Puszcza Notecka, który został powołany Zarządzeniem nr 62 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 14 października 2004r. w sprawie Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Puszcza Notecka" oraz Zrządzeniem nr 52 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie zmian terytorialnych Leśnego Kompleksu Promocyjnego "Puszcza Notecka".

LKP Puszcza Notecka stanowi zwarty kompleks leśny położony w międzyrzeczu Noteci i Warty, zajmując powierzchnie 137 229 ha są to w przeważającej większości drzewostany jednogatunkowe i jednopiętrowe.

Celem powołania leśnego kompleksu promocyjnego, w myśl ogólnych zasad jest:
• Wszechstronne rozpoznanie stanu biocenoz leśnych oraz kierunków zachodzących w nich zmian.
• Trwałe zachowanie i odtwarzanie naturalnych walorów lasu metodami racjonalnej gospodarki leśnej prowadzonej na podstawach ekologicznych.
• Integrowanie celów trwałej gospodarki leśnej i aktywnej ochrony przyrody.
• Promowanie wielofunkcyjnej i zróżnicowanej gospodarki leśnej.
• Prowadzenie prac badawczych i doświadczalnych dla potrzeb gospodarki leśnej.
• Doskonalenie form współpracy ze społeczeństwem w zakresie zarządzania lasami.
• Doskonalenie funkcjonowania Służby Leśnej i edukacja społeczeństwa.

Warunki przyrodnicze LKP „Puszcza Notecka" można scharakteryzować:
• Ukształtowanie terenu – według regionalizacji fizyczno – geograficznego Konradckiego obszar ten wchodzi w skład Prowincji Niżu Środkowoeuropejskiego, Podprowincji Pojezierza Południowobałtyckiego, Makroregionu Pradoliny Toruńsko – Eberswaldzkiej, Mezoregionu Kotliny Gorzowskiej, Mezoregionu Pojezierza Pomorskiego, Mezoregionu Pojezierza Chodzieskiego oraz Mikroregionów Międzyrzecza Warty i Noteci, Mikroregionu Obornickiego Doliny Warty oraz Mikroregionu Pojezierza Międzychodzko – Pniewskiego. Całość Puszczy Noteckiej leży w podłużnej, wyżłobionej wodami polodowcowymi części Pradoliny Toruńsko – Eberswaldzkiej. Występują na niej wyższe i niższe terasy, rozległe pola sandrowe oraz liczne wały wydmowe
• Gleby – skały macierzyste Puszczy Noteckiej są zbudowane z sypkiego i luźnego materiału charakteryzują się dużą jednolitością i dobrym obtoczeniem ziaren. Piasek tworzący wydmy jest bardzo drobny, nawet w porównaniu z innymi obszarami wydmowymi w Polsce. Typowymi glebami Puszczy Noteckiej są gleby bielicowe i rdzawe
• Klimat – średnia wielkość opadów atmosferycznych na terenie Puszczy waha się od 535 mm do 570 mm. Średnioroczna temperatura powietrza wynosi od 7,8°C do 8,1°C. Długość okresu wegetacyjnego waha się od 219 dni do 223 dni. Stosunkowo rzadko występuje na tym terenie pogoda słoneczna lub z zachmurzeniem średnim dobowym nie przekraczającym 20% (37 dni). Specyfiką tego obszaru jest duża ilość dni z dużym zachmurzeniem.
• Stosunki wodne – obszar Puszczy Noteckiej, leży w międzyrzeczu Warciańsko – Noteckim jest bardzo ubogi w cieki wodne. Do ważniejszych z nich wpadających do Warty należy zaliczyć: Kończak, Stolnicę i Rzeciński Rów. Do Noteci wpadają: Gulczanka, Miała, Rudawa, Lubiatka, Gościmka, a do Wełny – Flinta. Obecnie na tereniePuszczy Noteckiej znajduje się 50 jezior i ok. 40 stawów, w większości są to akweny typu wytopiskowego, położone w nieckach powstałych wskutek wytopienia się odosobnionych brył lądolodu. Jeziora bagienne powstałe w obniżeniach terenu w okresie wysokiego poziomu wód gruntowych w ostatnim okresie stopniowo zanikają.
• Ważniejsze formy ochrony przyrody na terenie LKP Puszcza Notecka w całym zasięgu znajduje się 16 rezerwatów przyrody, 1 park krajobrazowy, 6 obszarów chronionego krajobrazu 10 obszarów Natura 2000 oraz liczne pomniki przyrody i użytki ekologiczne.